Allahabad, cel wielu hiduskich pielgrzymek, leży w odległości 135 km na zachód od Benaresu, w miejscu, gdzie Jamuna wpada do Gangesu. Miejsce spotkania się dwu rzek (sangam) posiada dla hindusów szczególną moc duchowego oczyszczenia. Według hinduskich wierzeń, w tym miejscu przepływa pod ziemią święta rzeka Saraswati i łączy się z wodami Gangesu i Jamuny. Co 12 lat w Allahabadzie odbywa się Kumbh Mela (święto dzbana), ściągające miliony pielgrzymów, dokonujących w sangam rytualnych kąpieli.
Mimo iż Allahabad stanowi niezwykle ciekawy zakątek Indii, zagląda tu niewielu turystów. W widłach Gangesu i Jamuny cesarz Akbar wybudował fort. Wewnątrz murów stoi kolumna Aśoki. Anand Bhawan, dom rodziny Nehru jest jeszcze jedną atrakcją miasta.
Historia
Według mitologii hinduskiej, w miejscu gdzie stoi dzisiaj Allahabad, bóg Brahma jako kapłan złożył siebie w ofierze, powtarzając tym samym akt stworzenia wszechświata. W czasach Ariów miasto znane było pod nazwą Prajag. Chiński podróżnik Siian Cang pozostawił opis Prajag z 634 r n.e. W 1584 r. pod rządami Akbara miasto zmieniło nazwę na Allahabad. Przez pewien czas pozostawało we władzy Marathów. Poniosło duże straty podczas łupieskich najazdów Patanów. W 1801 r. nawabowie Oudhu oddali je Brytyjczykom.
Gdy w następstwie powstania sipajów zlikwidowano Kompanię Wschodnioindyjską, bezpośrednią władzę w Indiach przejęła królowa brytyjska. Akt przejęcia władzy nastąpił w Allahabadzie, w 1858 r. W mieście aktywnie działał Indyjski Kongres Narodowy, a w 1920 r. Mahatma Gandhi przedstawił tu program „walki bez przemocy”.
Orientacja i informacja
W Allahabadzie panuje niewielki ruch turystyczny. To nowoczesne miasto jest z pewnością mniej zatłoczone niż siostrzany Benares. Handlowa dzielnica Civil Lines ma szerokie, obsadzone drzewami ulice. Starsza część miasta rozciąga się nad brzegiem Jamuny. Loknath stanowi serce starego miasta i jest zarazem głównym targiem rolnym.
Biuro informacji turystycznej (n 601873) mieści się w Tourist Bungalow, na Mahatma Gandhi Rd. Pod tym samym adresem działa biuro Indian Airlines (o 602832). Niestety wszystkie loty z Allahabadu są czasowo zawieszone.
Sangam – miejsce spotkania się dwu rzek
Płytkie imuliste wody Gangesu, którego szerokość dochodzi w Allahabadzie do 2 km, spotykają się z czystszymi i głębszymi wodami zielonej Jamuny. W czasie miesiąca magha (od połowy stycznia do połowy lutego) setki tysięcy pielgrzymów świętują tu Magh Mela. Astrologowie obliczają dokładny moment, w którym rytualne zanurzenie się w nurcie świętych rzek posiada największą moc oczyszczenia. Najbardziej sprzyjający moment przypada na Kumbh Mela, które w Allahabadzie obchodzone jest co 12 lat. Hindusi celebrują także 6-letni okres oczekiwania na Kumbh Mela, tzw. Ardh Mela (święto połowy).
Na czas obchodów święta miasto wypełnia się ludźmi po brzegi. Na początku lat 50. w masowym pędzie do wody zginęło 350 osób. By uniknąć kolejnej tragedii, pielgrzymi dostają starannie przygotowane ostrzeżenia. Wydarzenie lat 50. zostało odtworzone w powieści Vikrama Setha A Sit i tubie Boy.
Zachód i wschód słońca to wspaniałe widowisko. Aby na nie popatrzeć większość turystów wypływa łódkami do miejsca styku Gangesu i Jamuny. Cena zależy od liczby chętnych. Przy forcie można ją wynająć za 6 INR, w ghacie Saraswati, za 20 INR.
Fort
Fort nad brzegiem Jamuny, pochodzący z 1583 r., jest dziełem cesarza Akbara. Obronne mury oraz trzy potężne bramy zwieńczone wieżami okazale prezentują się podczas rejsu łódką.
Fort stanowi obecnie własność indyjskiej armii. Aby go zobaczyć, należy uzyskać pozwolenie w Urzędzie Bezpieczeństwa przy Ministerstwie Obrony (Defence Ministry Security Office). Procedura wydawania przepustek jest czasochłonna, a wartość zabytkowa obiektu nie należy do największych.
Wewnątrz mogolskiej budowli znajduje się kolumna Aśoki, datowana na 232 r. p.n.e., która obok edyktów cesarza zawiera inskrypcję, opiewającą zwycięstwa Sa-mudragupty, rządzącego w latach 335 – 376 n.e.
Świątynia Patalpuri i Drzewo Nieśmiertelności W podziemnej świątyni Patalpuri (Patalpuri Tempie) rośnie drzewo figowe, Drzewo Nieśmiertelności (Akszaj Weta). Według relacji Siian Canga, pielgrzymi oddawali tu swoje życie, skacząc z drzewa. Wierzyli, iż tą drogą zbawią swoją duszę. Dziś drzewo prezentuje się bardzo skromnie. Do świątyni prowadzą małe drzwi od wschodniej strony fortu, blisko rzeki (przepustka nie jest wymagana).
Świątynia Hanumana W większości hinduskich świątyń Hanuman przedstawiany jest w postaci stojącej. W otwartej dla nie-hindusów świątyni w Allahabadzie bóg odpoczywa w pozycji półleżącej. Podczas corocznych powodzi, wody Gangesu – jak utrzymują wierni – podnoszą się do poziomu, w którym dotykają stóp śpiącego Hanumana.
Anand Bhawan
Anand Bhawan, dom rodziny Nehru, można uznać za najlepiej utrzymane muzeum w kraju, co wskazuje na ogromny szacunek, jakim otacza się tę słynną w Indiach rodzinę. W 1970 r. łndira Gandhi przekazała dom w ręce indyjskiego rządu. Zgromadzone w domu przedmioty ukazują zamożną rodzinę Nehru przez pryzmat walk o niepodległość kraju.
Wnętrza dwupiętrowego domu, w tym pokój Indiry Gandhi, sypialnię Nehru i jego gabinet, w którym zatrzymywał się Mahatma Gandhi, ogląda się z werandy przez szklane panneau. Zgromadzono tutaj licznie przedmioty osobistego użytku (otw. codz. 9.30 – 17.00, pn. zamkn., wejście na piętro 2 INR).
W bardzo dobrze utrzymanych ogrodach wokół muzeum zorganizowano malarską wystawę, poświeconą życiu Jawaharlala Nehru. Premierowi towarzyszą nieomal wszystkie postacie świata polityki, od J. E Kennedyego po Ho Chi Minha. W 1979 r. w ogrodach zbudowano planetarium, gdzie kilka razy dziennie odbywają się godzinne seanse (wstęp 4 INR).
Sąsiedni Śwaradź Bhawan to budynek, który do 1930 r. zamieszkiwał Motilal Nehru. Tutaj również urodziła się Indira Gandhi (pokój udostępniony do zwiedzania). Obecnie w budynku mieści się szkoła dla dzieci z uzdolnieniami plastycznymi oraz Jawaharlal Nehru Trust.