Asam

Inne miejscowości

W oddalonym o 12 km na południe od Gauhati aśramie Waśiszthy mieszkał niegdyś mędrzec (ryszi) Waśisztha. Turyści szczególnie upodobali sobię tę okolicę na urządzanie pikników. W Ćandubi (Chandubi), 64 km od stolicy, cieszy oko wspaniała naturalna laguna.

W oddalonej o 80 km od granicy z Bhutanem Darrandze co roku zimą odbywa się wielki targ, na który przybywają mieszkający w górach Bhutyjowie. 145 km na północny zachód od Gauhati leży Barbeta, której głównymi obiektami turystycznymi jest klasztor i świątynia ofiarowana reformatorowi wisznuizmu.

ASAM PÓŁNOCNO-WSCHODNI

Nieco na północ od Kazirangi leży Dźorhat (Jorhat), otwierający drogę do północno-wschodniego Asamu. W oddalonym o 55 km Sibsagarze zachowało się wiele świątyń, otaczających Dźaj Sagar Tank (tank -jezioro). Miasto było niegdyś stolicą księstwa Ahom. Na brzegu jeziora znajduje się bungalow dla turystów.

REZERWATY DZIKIEJ ZWIERZYNY

Asam słynie przede wszystkim z żyjących tutaj nielicznych okazów rzadkiego jednorogiego nosorożca indyjskiego, którego Marco Polo wziął niegdyś za legendarnego jednorożca! Najsłynniejsze rezerwaty Asamu to Kaziranga oraz Manas. Mniejsze parki znajdują się również w Orangu i Sonaju (Sonai).

Kaziranga

Park Narodowy w Kazirandze znajduje się na północny wschód od Gauhati, nad Brahmaputrą. Najsłynniejszymi okazami zwierzęcymi zajmującego 430 km2 parku są nosorożce indyjskie, których jest tutaj ponad 1000 sztuk, choć jeszcze w 1904 r. były prawie na wymarciu. Rezerwat istnieje od 1926 r., a w 1966 r. liczba przedstawicieli tego bardzo rzadkiego gatunku wynosiła już 400 sztuk.

W parku turyści zobaczą także gaury, jelenie, słonie, tygrysy, niedźwiedzie i wiele gatunków ptactwa wodnego, np. pelikany, które zakładają tutaj gniazda. Najbardziej rozpowszechnioną formą zwiedzania jest przejażdżka na grzbiecie słonia; najłatwiej wtedy obserwować nosorożce, które tak przywykły do ludzi, że się nie boją.

Informacja

Rezerwat zwiedza się od listopada do kwietnia. W Kazirandze działa biuro informacji turystycznej, które dysponuje własnym mikrobusem i organizuje wyprawy na słoniach (50 INR. od osoby). Wstęp kosztuje 50 INR., dodatkowo płaci się 5 INR. za „możliwość obserwacji” oraz 5 INR. za pozwolenie na fotografowanie. Przewodnicy towarzyszą zwiedzającym za darmo.

Nie warto korzystać z ofert biur w Gauhati organizujących wycieczki do Kazirangi, gdyż trwają one tylko dwa dni, z których aż 9 godzin turysta spędzi w autobusie i tylko raz wyruszy na zwiedzanie parku. Jeżeli ktoś naprawdę chciałby zaobserwować unikalne okazy zwierząt, powinien pozostać tutaj przynajmniej 4 dni.

Noclegi

W okolicach parku nie brak miejsc noclegowych. Można zatrzymać się w Forest Inspection Bungalows w Beguri (brak łóżek i moskitier), Arimarhu (brak elektryczności) oraz Kohorze. Inne schroniska: Soil Conservation Inspection Bungalow, PWD Inspection Bungalow i dwa bungalowy turystyczne. Pierwszy znajduje się w Bonani i dysponuje pokojami za 200/300 INR, zaś w drugim, w Kuńdźabanie (Kunjaban), oprócz pokojów za 150 INR. są także sale noclegowe. Pokój z klimatyzacją w każdym z nich kosztuje 100 INR. więcej.

Najdroższy hotel to Aranya Lodge, w którym za pokój bez klimatyzacji płaci się 300/400 INR., zaś za pomieszczenie z klimatyzacją 100 INR. więcej oraz podatek. Jest wygodny i dobrze utrzymany. Można tutaj wynająć jeepa z kierowcą, natomiast dostarczaniem przewodników zajmuje się Forest Department (Departament Leśnictwa).

Godny polecenia jest także Wild Grass Resort.

Komunikacja

Samoloty przybywające z Kalkuty do Dźorhatu (Jorhat) lądują 84 km od parku. Łatwo tutaj także dojechać pociągiem – trzeba wysiąść na stacji Furketing, skąd wyruszają autobusy i jeepy do Kazirangi. Gauhati leży 233 km stąd, przy Highway 37. Kursują nią państwowe autobusy, dowożące turystów do rezerwatu.

Manas

Rezerwat dzikiej zwierzyny w Manas, który stal się schronieniem dla wielu gatunków ptaków i ssaków, leży u stóp Himalajów na a także kilka nosorożców. Przepływają tędy trzy rzeki

Rebelia Bodo sprawiła, że od kilku lat park jest nieczynny. Powstańcy często chronią się w tutejszych lasach, by uniknąć niewoli. Być może, już wkrótce rezerwat zostanie udostępniony zwiedzającym, ale na razie niewiele na to wskazuje, gdyż jeszcze w 1994 r. rebelianci działali bardzo aktywnie.

Informacja

Najlepszy okres zwiedzania parku przypada na styczeń, luty i marzec, chociaż wędkarze wolą przyjeżdżać w listopadzie i grudniu. W obrębie rezerwatu leży miasteczko Mothangiri, zaś biuro informacji turystycznej (49) ma swą siedzibę przy Barpeta Rd. Wstęp i zezwolenie na fotografowanie kosztują tyle samo, co w Kazirandze. Można tutaj wynająć łódkę, aby łowić ryby lub tylko przejechać się po rzece Manas.

Noclegi

Mansa Tourist Lodge oferuje tanie noclegi; turyści mogą w pobliżu rozbijać namioty. Niższe ceny płaci się w Forest Bungalow, wyposażonym w łóżka z moskitierami, lecz brak w nim elektryczności. Pokoje do wynajęcia oferuje także biuro turystyczne przy Barpeta Rd.

Komunikacja

Najbliższe lotnisko znajduje się w oddalonym o 176 km Gauhati, a najbliższy dworzec kolejowy przy Barpeta Rd, 40 km od Mothangiri. Transport do Mothangiri należy zarezerwować odpowiednio wcześniej.

Ten wpis został opublikowany w kategorii Informacje i oznaczony tagami , , , . Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *