Alwar był niegdyś ważnym stanem radźpuckim, który powstał w XVIII wieku za panowania Pratapa Singha. Zepchnął on władców Dźajpuru na południe, Dźatów z Bharatpuru na wschód, a także stawił skuteczny opór Mogołom. Był to jeden z pierwszych stanów radźpuckich, który zawarł układ ze świeżo przybyłymi Brytyjczykami, choć wtrącanie się zagranicznych przybyszów w wewnętrzne sprawy Alwaru oznaczało, że owo przymierze nie zawsze było oparte na przyjacielskich stosunkach.
Niedaleko ogrodów Purdźan Vihar znajduje się biuro informacji turystycznej (21868).
Bala Quila
Ten ogromny, założony jeszcze przed okresem rządów Pratapa Singha, fort z wałami obronnymi o długości 5 km, góruje 300 m nad miastem. Należy do nielicznych tego typu budowli, które zostały wzniesione przed pojawieniem się potęgi Mogołów. Niestety, w forcie mieści się obecnie radiowa stacja przekaźnikowa, dlatego mogą tu wejść jedynie osoby legitymujące się specjalną przepustką.
Kompleks pałacowy
Poniżej fortu rozciąga się ogromny kompleks pałacowy, którego masywne mury oraz staw otacza idealnie symetryczny rząd ghatów i pawilonów. Obecnie w większości znajdujących się tu budynków mieszczą się biura rządowe, natomiast w dawnym Pałacu Miejskim wstąpić można do muzeum (zamkn. pt.). Wśród niezwykłych eksponatów wyróżniają się tu małoformatowe wydania książek, miniaturowe obrazy malarzy szkoły Bundi oraz wyroby rzemiosła artystycznego z kości słoniowej i drzewa sandałowego.
Noclegi i gastronomia
Mimo że hotel RTDC Lakę Castle (22 991) w Siliserh leży aż 20 km od Alwaru, stanowi idealne miejsce na wypoczynek. Mieści się w dawnym pałacu, który wzniósł Winaj Singli, trzeci władca Alwaru; poza tym z hotelu rozciąga się widok na jezioro. Podobnie jak w przypadku innych pałaców, obowiązują tu stosunkowo niskie ceny: 200/250 INR za zwykłe jedynki/dwójki, 250/350 INR za pokoje z air-coolerem oraz 500-600 INR za pokoje z klimatyzacją; miejsce na wspólnej sali – 40 INR.
W Alwarze można się też zatrzymać w tańszych hotelach, np. w Alka (22796) lub w Ashoka (22027). Niedaleko dworca kolejowego znajduje się Aravali Hotel, oferujący zróżnicowany standard noclegów, począwszy od sal sypialnych, a skończywszy na pokojach z air-coolreem; hotel posiada też dobrą restaurację. Na dworcu kolejowym również znajdują się retiring rooms. Natomiast w średniej klasy hotelu RTDC Meenal (22852) za komfortowe pokoje płaci się 250-300 INR.
Około 50 km na północ od Alwaru, a 122 km od Delhi, znajduje się Necmra-na Fort Pałace (01494/6005; fax 011/ 4621112), imponujący, ufortyfikowany pałac radźpuckiego króla Prithwiradźa Ćaudana III. W XV-wiecznym budynku mieści się obecnie hotel, gdzie pokoje kosztują 800-1000 INR; istnieje też możliwość zamówienia posiłków. Fort otaczają wspaniałe tereny spacerowe.
Komunikacja miejska
Z Alwaru regularnie kursują autobusy do Bharatpuru i Deeg, a także do Dźajpuru i Delhi; miasto posiada też połączenia kolejowe z Dźajpurem i Delhi.
SZEKHAWATI
Półpustynny region Szekhawati leży w obrębie trójkąta, którego wierzchołki wyznaczają Delhi, Dźajpur oraz Bikaner. Od XIV wieku zaczęły się tu osiedlać klany muzułmańskie, a szybko rozwijające się miasta stały się ważnymi ośrodkami handlowymi, przez które przebiegały szlaki karawan, wyruszających z portów Gudźaratu.
Handlarze zbijali tu majątek, a w kilka lat później, zachęceni przez Brytyjczyków, stali się prawdziwymi kupcami. Niektórzy z najbogatszych przedsiębiorców indyjskich XX wieku, m.in. Birlowie, wywodzą się z Marwarów (tak zwie się mieszkańców Szekhawati). Miasta, które niegdyś były ważnymi ośrodkami handlowymi, utraciły już swe ówczesne znaczenie, ale za to ostały się w nich ozdobione wspaniałymi malowidłami ściennymi haveli (domy), w których zamieszkiwały rodziny kupców. Większość budynków wzniesiono w okresie między XVIII a początkiem XX wieku, a ich urok jest tak wielki, że niektórzy nazwali tej rejon „radźa-sthańską galerią pod gołym niebem”. Warto tu też zobaczyć forty, dwa pomniejsze zamki, ciekawe studnie, ćhatri oraz kilka meczetów.
Do interesujących miast regionu zalicza się Fatehpur, Mandawę, Ramgarh oraz Dźhundźhunu, choć praktycznie w każdym z pozostałych znajduje się co najmniej kilka godnych uwagi haveli.
Fala turystyki nie dotarła jeszcze do Szekhawati, ale warto się tu zatrzymać choćby i na kilka dni. Najlepiej nie planować sobie z góry trasy wycieczki, tylko pojeździć po małych, zakurzonych, uroczych miasteczkach, gdzie na każdym kroku czeka jakaś kulturowa lub architektoniczna niespodzianka.
Komunikacja miejska
Najlepiej dojechać tu z Dźajpuru lub Bi-kaneru. Miasta Sikar i Fatehpur, leżące przy głównej drodze, łączącej Dźajpur z Bikanerem, posiadają dobrą sieć połączeń autobusowych. Podróż autobusem z Dźajpuru do Fatehpuru trwa 4 godziny (40 INR), natomiast do Dźhundźhunu 5 godzin (48 INR).
Ćuru usytuowane jest przy głównej linii kolejowej, która łączy Delhi z Bikanerem, natomiast z Sikaru, Nawalgarh i Dźhundźhunu kursuje do Dźajpuru tylko jeden pociąg dziennie.
Komunikacja
Przez region Szekhawati przebiegają liczne drogi bitumiczne, a wszystkie miasta połączone są dobrze obsługiwaną (przez STC i firmy prywatne) siecią połączeń autobusowych, choć podróżowanie nimi może okazać się czasochłonne. Autobusy kursujące do niewielkich miasteczek są często zatłoczone, dlatego niekiedy jedynym sposobem dotarcia do danego miejsca jest jazda na dachu!
Jeżeli podróżujecie w cztero- lub pięcioosobowej grupie, opłaci się wynająć na cały dzień taksówkę w celu zwiedzenia najbliższej okolicy. O tego typu usługę łatwiej jest w miastach, które posiadają jakąkolwiek bazę noclegową, ale problemem będzie z pewnością znalezienie taksówkarza władającego angielskim. Według wskazań taksometru płaci się 3 INR za każdy kilometr przejechany starym ambassadorem, poza tym kierowcy oczekują lunchu lub napiwku. W Sikarze postój taksówek znajduje się naprzeciw stacji benzynowej, niedaleko dworca kolejowego.