Niewielu turystów zatrzymuje się w Deeg, które leży 36 km na północ od Bharatpuru. Wielka szkoda, gdyż w tym niewielkim rolniczym miasteczku znajdują się masywne fortyfikacje, przepiękny pałac oraz targ pełen kupujących, co sprawia, że jest ono o wiele ciekawsze niż Bharatpur. Z Bharatpuru, Agry czy Mathury można się tu wybrać na jednodniową wycieczkę.
Deeg, wybudowane w połowie XVIII wieku przez Suradźa Mala, było niegdyś drugą stolicą stanu Bharatpur. W tym miejscu rozegrała się też sławna bitwa, w której wojskom maharadży udało się odeprzeć atak połączonych armii Mogołów i Marathów, liczących około 80 000 wojowników. Maharadża odznaczał się tak dużym zuchwalstwem, że w osiem lat później zaatakował nawet Czerwony Fort w Delhi!
Gopal Bhawan
Gopal Bhawan, czyli pałac Suradźa Mala, jest jedną z najpiękniejszych budowli indyjskich, wybudowaną w stylu mogolskim i radźpuckim z zachowaniem doskonałych proporcji architektonicznych. Pałac przetrwał do dziś w niemal idealnym stanie, gdyż maharadżowie mieszkali tu aż do wczesnych lat 70. XX w. W większości pokoi znajdują się jeszcze używane przez nich meble.
Przed nim znajduje się zbiornik wodny Gopal Sagar, który otaczają dwa ładne pawilony. Dokoła stawu i pałacu rozciągają się dobrze utrzymane ogrody, wśród których usytuowany jest Keszaw Bhawan (Pawilon Letni) z setkami fontann, działających do dzisiaj (uruchamia się je tylko podczas lokalnych świąt i uroczystości).
Pałac czynny jest codziennie w godzinach 8.00-12.00 i 13.00-19.00; wstęp bezpłatny. W Deeg warto też obejrzeć masywne mury (miejscami wysokie na 28 metrów) oraz 12 bastionów, niektóre z dawnymi działami.
Do Deeg przyjeżdża niewielu turystów, toteż oferta noclegowa jest tu dosyć skromna. Na pewno warto zawitać do Deeg Dak Bungalow, gdzie za łóżko płaci się 20 INR.
REZERWAT TYGRYSÓW I PARK NARODOWY SARISKA
Położony 107 km od Dźajpuru i 200 km od Delhi rezerwat przyrody znajduje się w zadrzewionej dolinie, otoczonej nieużytkami leśnymi. Zajmuje on łączny obszar 800 km2 (w tym 498 km: rezerwatu ścisłego). Można tu spotkać niebieskie byki, jelenie, cętkowane sarny, dzikie świnie i przede wszystkim tygrysy. Projekt „Tygrys” (zob. ramka w artykule poświęconym Uttar Pradeś) realizowany jest tu od roku 1979.
Podobnie jak w Parku Narodowym Ranthambhore (także w Radźasthanie), także tutaj znajdują się ruiny świątyni, fort, pawilony i pałac (obecnie hotel), które wybudowali maharadżowie z Alwaru, dawni właściciele tych ziem. Rezerwat czynny jest cały rok za wyjątkiem lipca i sierpnia, kiedy to zwierzęta przenoszą się na wyżej położone tereny. Najlepszą porą na przyjazd jest listopad oraz czerwiec.
Dziką naturę najlepiej podpatrywać wieczorami, choć obecnie coraz częściej tygrysy „pozwalają” oglądać się w dzień. W pobliżu jednego z wodopojów znajduje się ukryta „chatka”, przeznaczona do tego celu. Trzeba wziąć tam ze sobą jedzenie, napoje oraz śpiwór (koce można dostać na miejscu).
Noclegi
Większość turystów zatrzymuje się w dobrym, choć nieco drogim hotelu RTDC, Tiger Den (0144/41342). Za jedynkę/ dwójkę płaci się 200/250 INR, za pokoje z systemem schładzania powietrza 300-400 INR, z klimatyzacją 500-550 INR. Za 40 INR można też wykupić nocleg na wspólnej sali. W hotelu mieści się restauracja i bar. W bardzo przyjemnym hotelu Forest Rest House pokoje kosztują 200 INR.
Przy wejściu do parku usytuowany jest hotel Sariska Pałace (0144/41322), dawna siedziba myśliwska maharadżów z Alwaru. Pokoje z łazienkami, bieżącą ciepłą wodą i systemem schładzania powietrza kosztują 35-46 $; w zimie wszystkie pokoje są ogrzewane. Jest tu też restauracja i bar, do których warto zajrzeć, nawet bez zarezerwowanego noclegu.
Komunikacja miejska
PN Sariska znajduje się w odległości 35 km od Alwaru, do którego kursują bezpośrednie autobusy z Delhi (170 km) i Dźajpuru (146 km). Niektórzy podróżni próbują zwiedzić park w czasie jednodniowej wycieczki, na którą wybierają się z Dźajpuru, ale cała impreza wychodzi dosyć drogo, a poza tym zostaje zbyt mało czasu na samo zwiedzanie rezerwatu.