Gaja (Gaya) leży około 100 km na południe od Patny. W odróżnieniu od sąsiedniej Bodh Gai (Bodhgaya), będącej celem wielu buddyjskich pielgrzymek, Gaja stanowi centrum hinduizmu. Według legendy, Wisznu dał Gai moc odpuszczania grzechów. Pielgrzymi składają na schodach (ghatach) wzdłuż rzeki pogrzebowe placki (pinda), następnie okrążają święte miejsca wokół Gai, by wyzwolić swoich przodków z łańcucha narodzin i śmierci.
Turyści kierujący się do Bodh Gai często przybywają o zmierzchu do Gai i zatrzymują się tu na noc. Kto wybierze się w dalszą drogę, powinien zachować dużą ostrożność, ponieważ na drodze Gaja – Bodh Gaja mają czasem miejsce napady rabunkowe. Niekiedy nawet na dworcu, gdzie mieści się biuro turystyczne, z którego usług korzystają turyści, można natknąć się na „pielgrzyma”, który częstując podróżnego herbatą ze środkami nasennymi, bez trudu go obrabuje.
Świątynia Stóp Wisznu
Świątynia Stóp Wisznu (Vishnupad Tempie) jest dziełem władczyni Indaur, Ahalji Baj. Wzniesiona w 1787 r. na brzegu rzeki Falgu, w stylu sikhary, stanowi centrum starego miasta. Wewnątrz świątyni znajdują się 40-centymetrowej długości ślady stóp Wisznu odbite w litej skale. Ślady stóp otoczone są posrebrzanym basenikiem wypełnionym wodą. Niehindusi nie mają wstępu do świątyni.
W czasie monsunu poziom rzeki podnosi się znacznie, zaś w okresie zimy rzeka zupełnie wysycha. Przez cały rok na jej brzegach odbywają się kremacje ciał zmarłych.
Inne
Wzgórze Brahmadźuni (Brahmajuni Hill) wznosi się około 1 km na południowy zachód od Świątyni Stóp Wisznu. Prowadzą na nie schody o 1000 stopni. Ze wzgórza roztacza się rozległy widok na miasto. Niedaleko zbiornika wodnego mieści się małe Muzeum Archeologiczne (pn. zamkn.).
W Deo, 20 km na północ od Gai stoi świątynia Surji (Tempie of Surya), boga słońca. Pośród Jaskiń Barabar, datowanych na 200 r. p.n.e., dwie noszą inskrypcje samego cesarza Aśoki. Położone 36 km na północ od Gai zostały opisane jako jaskinie „Marabar” w książce. APassage to India, pióra E. M. Fostera. Do kompleksu jaskiń najłatwiej dostać się drogą łączoną, najpierw pociągiem do Bela, a stamtąd tongą około 10 km. Do samych jaskiń dochodzi się pieszo, trasa liczy około 5 km.
Noclegi i gastronomia
Na dworcu kolejowym działają retiring rooms. Łóżko we wspólnej sali kosztuje tu 20 INR, zwykła dwójka 70 INR, z klimatyzacją 125 INR. Wokół dworca skupiają się tanie hoteliki, w których warunki najczęściej są spartańskie, lecz na krótki czas zupełnie wystarczające.
Paul Rest House (29282), oddalony od drogi, położony jest w spokojnym miejscu (jedynka/dwójka z łazienką 50/90 INR). Podobny poziom prezentuje Shanti Rest House i hotel Madras. Przyjaznym miejscem jest hotel Siddharth, w którym skromne jedynki/dwójki ze wspólną łazienką kosztują 40/60 INR, a łóżko we wspólnej sali 25 INR.
Hotel Ajatsatu (21514) znajduje się naprzeciwko dworca kolejowego, szczyci się najlepszą jakością pokoi. Wygodna jest dwójka z łazienką (150 INR lub 350 INR z klimatyzacją). Przy hotelu działa dobra restauracja Sujata, gdzie główne danie kosztuje 25 INR.
Podobny standard oferuje nowy hotel Surya (24004), do którego dojazd z dworca kolejowego rikszą rowerową kosztuje 4 INR. Za dwójkę z łazienką należy zapłacić 125 INR, zaś za identyczny pokój z telewizorem i bojlerem w łazience 175 INR.
Najlepszym hotelem w mieście jest Siddharta International (21254). Zatrzymują się tutaj bogaci pielgrzymi. Pokoje są w cenie 17/22 $ za jedynkę/dwójkę lub 23/ 28 $ za pokoje z klimatyzacją. Restauracja przy hotelu serwuje dobre dania mięsne w cenie około 35 INR.
W całym Biharze uliczne budki sprzedają popularny, słodki rodzaj ptysi zwanych khadźa, które wywodzą się z wioski pomiędzy Gają a Radźgirem. Najlepiej zjeść je zaraz po wyjęciu z oleju, na którym są smażone, gdyż roje much, wypełniające Bihar, nie pozwalają na późniejszą konsumpcję.
Połączenia
Z przystanku autobusowego Gandhi Maidan odjeżdżają autobusy do Patny (3 godz., 20 INR) oraz Rańći (Ranchi) (7 godz., 45 INR). Po drugiej stronie rzeki znajduje się przystanek autobusowy Gaurakśini, z którego odjeżdżają autobusy do Radźgiru (13 INR; 2 godz.).
Gaja leży przy głównej drodze Delhi -Kalkuta, dlatego też wiele tu bezpośrednich pociągów do Delhi, Kalkuty, Benaresu, Puri i Patny.
Przejazd 14 km trasy z Gaji do Bodh Gai autorikszą kosztuje 80 INR. Oczywiście rikszarze będą starali się podwoić cenę. Na przystanku dla autorikszy Kaćeri stoją kilkuosobowe riksze (4 INR/miejsce plus 2 INR/bagaż) do Bodh Gaji. Podczas jazdy uważajcie na głowy. Droga jest wyboista, a dach autorikszy bardzo niski. Z dworca kolejowego na przystanek idzie się koło 25 minut spacerem.
Komunikacja
Riksza rowerowa na przystanek autorikszy Kaćeri (kierunek: Bodh Gaja) lub na przystanek autobusowy Guarakśini (kierunek: Radżgir) kosztuje 5 INR.