Po najeździe Radźputów na Radźasthan w XII w., miasta Bundi i Kota zostały stolicami terenów, należących do najstarszego syna władcy. Ten stan rzeczy trwał do 1624 r., kiedy to Kota zyskała status oddzielnego stanu. Ponowne włączenie Koty w obręb Radźasthanu nastąpiło po uzyskaniu niepodległości.
Budowa miasta rozpoczęła się w 1264 r. po porażce Bhilów, ale osiągnęło ono swe obecne rozmiary dopiero pod koniec XVII w., kiedy to Rao Madho Singli, syn władcy Bundi, został ustanowiony władcą Koty przez mogolskiego cesarza Dźahangira. To właśnie wysiłkom kolejnych władców forteca i pałace zawdzięczają swój obecny wygląd.
W Kocie mieści się obecnie dowództwo okręgu wojskowego. Jest to też główny ośrodek przemysłowy Radźasthanu (rozwinął się tu zwłaszcza przemysł chemiczny). Na rzece Cambal zbudowano hydroelektrownię. W pobliżu znajduje się też elektrownia atomowa, o której zaczęto mówić w roku 1992, kiedy okazało się, że poziom promieniowania radioaktywnego przekracza znacznie dopuszczalne normy. Niewielu turystów decyduje się na odwiedzenie Koty, co może trochę dziwić, bowiem forteca i część kompleksu pałacowego są udostępniane osobom postronnym, a Muzeum Rao Madho Singha uważane jest za jedno z najciekawszych w Radźasthanie.
Orientacja i informacja
Kota rozciąga się wzdłuż wschodniego brzegu rzeki Ćambal (jedynej radźasthańskiej rzeki, która w lecie nie wysycha). Dworzec kolejowy znajduje się w północnej części miasta, hotele i dworzec autobusowy – w środkowej, a ogrody, fort i zapora wodna – w południowej.
W biurze informacji turystycznej (pn.-sb. 8.00-18.00; u 27695), znajdującym się wTourist Bungalow, pracuje miła i sprawna obsługa, a ponadto można się tu zaopatrzyć w różnego rodzaju broszury.
Kantory wymiany walut funkcjonują w oddziałach State Bank of India (niedaleko hotelu Marudhar przy Chawni Circle) i State Bank of Bikaner & Jaipur (w Instrumentation Colony, kilka kilometrów w kierunku południowym). W hotelu Brijraj Bhawan za pokój można płacić czekami.
Pałac Miejski i fort
Pałac Miejski i fort, znajdujące się nad rzeki) Cambal za zaporą, stanowią jeden z największych tego typu kompleksów w Radźasthanie. W niektórych budynkach mieszczą się obecnie szkoły, ale większa część kompleksu udostępniana jest zwiedzającym. Do środka wchodzi się od strony południowej przez Naja Darwaza (Nową Bramę).
W Pałacu Miejskim mieści się wspaniałe Muzeum Rao Madho Singha, usytuowane na prawo od ogromnego, centralnego dziedzińca. Wchodzi się tam przez bramę, zwieńczoną figurkami słoni (podobnie jak w forcie Bundi). Wewnątrz można podziwiać ekspozycje malowideł ściennych, broni i ubiorów. W rzeczy samej ten dawny pałac jest niezwykle barwny i interesujący. Muzeum czynne codziennie (oprócz pt.) w godz. 11.00-17.00. Turyści zagraniczni płacą za wstęp 25 INR, a za wniesienie aparatu fotograficznego – 25 INR.
Po zwiedzeniu muzeum warto rzucić okiem na inne części kompleksu, bowiem daje to niejakie pojęcie o tym, jak wspaniałe było to miejsce w szczytowym okresie rozkwitu. Niestety, wiele budynków jest mocno zaniedbanych, a ogrody uległy już zupełnemu zniszczeniu.
Dźagmandir
Pomiędzy Pałacem Miejskim a Tourist Bungalow znajduje się malowniczy, sztuczny staw Kiśore Sagar z roku 1346. Na samym środku stawu, na niewielkiej wysepce, maharani Koty o imieniu Dźagmandir zbudowała w 1740 r. uroczy pałacyk. Najciekawiej prezentuje się we wczesnych godzinach porannych, co nie znaczy, że w pozostałych porach dnia nie warto go obejrzeć. Obecnie nie jest udostępniony zwiedzającym, ale można do niego podpłynąć kajakiem (20 INR).
Muzeum Brij Vilas Pałace
W niewielkim pałacu, niedaleko Kiśore Sagar, mieści się muzeum państwowe (otw. codz. oprócz pt. 10.00-16.30; wstęp – 2 INR). Zobaczyć tu można kolekcję kamiennych bożków i inne tego typu eksponaty, pochodzące głównie z wykopalisk w Baroli i Dźhalawar. Muzeum i pałac nie stanowią jednak zbyt wielkiej atrakcji turystycznej.
Ogrody
W Kocie znajduje się kilka dobrze utrzymanych, zacisznych ogrodów. Ogrody Ćambal, leżące na południe od fortu, są popularnym miejscem pikników. Uwaga! w mrocznym stawie żyją krokodyle. Niegdyś pływały one po całej rzece, ale za sprawą nieustannych polowań już w połowie naszego stulecia prawie zupełnie wyginęły. Można tu jeszcze spotkać nieliczne okazy gawiali – krokodyli o wąskiej paszczy, żywiących się rybami. W ogrodach znajduje się kawiarnia.
Tuż za Tourist Bungalow rozciągają się ogrody Chattar Bilas, gdzie zobaczyć można imponujące, a zarazem dosyć zaniedbane, grobowce królewskie (ćhatri).